دوستان بیاد کمی منطقی و منصفانه فکر کنیم و با توجه به وضعیت فعلی کشور برای مقابله با دیکتاتور آن بیانیه و دستور العمل صادر کنیم رژیمی که حال حاظر با آن سر و کار داریم و برای شکست دادنش میجنگیم رژیمی نیست که با بیانیه دادن و شعار نویسی و فریاد های شبانه و این گونه اعتراضات سقوط کند حکومتی که در طی 31 سال به بدترین نحو مخالفان خود را مجازات میکند و هیچ ابایی از محاکمه شدن ندارد نمی اید صرفا بر اثر اعتراض های کوچک و شعار شنیدن حکومت را 2 دستی به مخالفان تحویل دهد و برود و خودمان نیز میدانیم . جنبشی که که در طی این 2 سال به راه افتاده است استارت اغاز انقلاب را زده است اما ایا میشود در طی 1 سال در کشوری که مردمانش هنوز برای کشته شدن کسی که 2000 سال پیش بر سر خلافت با پسر عمویش شکست خورده است بر سر و سینه خودشان میزنند انقلاب کنند ؟ قطعا خیر ! مردمان کشور ما انسانهای خرافه پرست و اسلام گرایی هستند و متاسفانه تعصب بیش از حدی به دین و مسائل مذهبی دارند ( نه همه اما اکثر مردم ایران این گونه هستند) تنها راه برای کاستن چنین اعتقاداتی شفاف سازی و اگاه سازی است تا بفهمند دین اینی نیست که اخوندان و روضه خوانان در بوغ و کرنا کردند .
وقتی نگاهی به اعتراضات مصر و تونس میاندازیم به این نکته پی میبریم که هر 2 کشور برای یک هدف مشترک قیام کردند : ازادی سیاسی - بهبود رفاه اجتماعی و بیزاری از دیکتاتوری و این نشان میدهد کسانی که قیام کردند هدف مشترکی داشتند اما در ایران متاسفانه این چنین نیست و مردمان کشور ما متحد و یک دست نیستند حتی معترضین نیز چند دسته اند : عده ای سلطنت طلب هستند و اعتقاد به حکومت پادشاهی دارند . عده ای اصلاح طلب و اعتقاد به جمهوری اسلامی و فقط اصلاح ان دارند و عده ای دیگر هنوز نمیدانن برای چه معترض هستند و به چه نوع حکومتی معتقد هستند برای اولین کار ابتدا باید همه معترضین به یک هدف مشترک برسند که بعد از انقلابی انجام خواهند داد چه برنامه ریزی کرده اند ؟ بدون برنامه ریزی و یک هدف مشترک نمیشود یک سرزمین را اداره کرد و اگر این گونه پیش برود حتی بعد از تغییر حکومت نیز مخالفان و موافقان به جان هم خواهند افتاد . ابتدا تعیین هدف مشترک نیاز است - درادامه انجام دادن اعتراضاتی که به پایه های رژیم اسیب برساند مانند اعتصاب های عمومی - نا فرمانی از قانون - افزایش شبکه های اجتماعی و اطلاع رسانی - همکاری نکردن با دستگا های نظامی ایران و در اخر اعتراض خیابانی . زیرا اعتراض خیابانی در ایران مطمئنا به صلاح مردم در شرایط کنونی نیست . رژیمی که بدون هر گونه باکی مخالفلان خود را در روز روشن هدف قرار میدهد و تمام ارگان ها را در اختیار دارد اجازه نمیدهد مردم در خیابان به هدف خود برسند و این تنها هزینه سنگینی را برای ما به همراه دارد پس بیاید ابتده به یک هدف مشترک برسیم و سپس به اگاه سازی اقشار مختلف مردم بپردازیم . دست به اعتصابات بزنیم و زمانی که پایه های رژیم را لرزان دیدم با اعتراض خیابانی تیر اخر را شلیک کنیم
وقتی نگاهی به اعتراضات مصر و تونس میاندازیم به این نکته پی میبریم که هر 2 کشور برای یک هدف مشترک قیام کردند : ازادی سیاسی - بهبود رفاه اجتماعی و بیزاری از دیکتاتوری و این نشان میدهد کسانی که قیام کردند هدف مشترکی داشتند اما در ایران متاسفانه این چنین نیست و مردمان کشور ما متحد و یک دست نیستند حتی معترضین نیز چند دسته اند : عده ای سلطنت طلب هستند و اعتقاد به حکومت پادشاهی دارند . عده ای اصلاح طلب و اعتقاد به جمهوری اسلامی و فقط اصلاح ان دارند و عده ای دیگر هنوز نمیدانن برای چه معترض هستند و به چه نوع حکومتی معتقد هستند برای اولین کار ابتدا باید همه معترضین به یک هدف مشترک برسند که بعد از انقلابی انجام خواهند داد چه برنامه ریزی کرده اند ؟ بدون برنامه ریزی و یک هدف مشترک نمیشود یک سرزمین را اداره کرد و اگر این گونه پیش برود حتی بعد از تغییر حکومت نیز مخالفان و موافقان به جان هم خواهند افتاد . ابتدا تعیین هدف مشترک نیاز است - درادامه انجام دادن اعتراضاتی که به پایه های رژیم اسیب برساند مانند اعتصاب های عمومی - نا فرمانی از قانون - افزایش شبکه های اجتماعی و اطلاع رسانی - همکاری نکردن با دستگا های نظامی ایران و در اخر اعتراض خیابانی . زیرا اعتراض خیابانی در ایران مطمئنا به صلاح مردم در شرایط کنونی نیست . رژیمی که بدون هر گونه باکی مخالفلان خود را در روز روشن هدف قرار میدهد و تمام ارگان ها را در اختیار دارد اجازه نمیدهد مردم در خیابان به هدف خود برسند و این تنها هزینه سنگینی را برای ما به همراه دارد پس بیاید ابتده به یک هدف مشترک برسیم و سپس به اگاه سازی اقشار مختلف مردم بپردازیم . دست به اعتصابات بزنیم و زمانی که پایه های رژیم را لرزان دیدم با اعتراض خیابانی تیر اخر را شلیک کنیم
سید علی بسیار لرزان تر از آن هست که بنظر میرسد اگر مردم ایمان پیدا کنند که رهبری پیگیری پشت اه ها هست با کشیدن مردم و حرکت بسوی کاخ سید علی کار به یک شب هم نمیرسد البته در ابتدا سعی خواهند کرد که مردم را بکشند اما فایق امدن مردم به نیروی های سرکوب گر حکم مرگ سید علی را دارد فاصله پاستور تا میدان انقلاب بیک دویدن میماند که سید علی حتا فرصت جمع و جور کردن خود را نخواهد داشت
پاسخحذف