قهرمان سازی پس از مرگ انسان ها در ایران بسیار جا افتاده است هستند افراد قهرمان و پهلوانی که قبل از مرگشان هیچ گونه تقدیر و تشکری ازشان به عمل نمیایید اما بعد از مرگشان انها را تبدیل به قهرمان ملی و .. میکنیم نمونه های بسیاری مانند ناصر حجازی و روح الله داداشی و بسیاری دیگر از این قبیل در صورتی که تا وقتی زنده هستند باید یادشان کنیم و تقدیر و تشکر ازشان به عمل بیاوریم حال یک قهرمان ملی و کاپیتان ارزنده ای که جان صدها انسان را نجات داده است زنده و سرحال در این مملکت در حال زندگی ست کاپیتانی که ارزش بالای کار او را متخصصان و خلبانانی کشورهای دیگر درک کردند و سایت های معتبر خارجی او را ستودند و در عرض کمتر از 2 روز تبدیل به یک قهرمان ملی شد و تشکر بسیاری در فضای مجازی و سایت های اجتماعی از او شد . اما وظیفه دولت و رسانه ها در قبال او چیست ؟ همان طور که مشخص است جمهوری اسلامی ایران با تحریم های که رو به روست و صنعت هوایی کمشور را نیز تحت تاثیر قرار داده است در برابر این اتفاق سکوت کرده است زیرا مشکل باز نشدن چرخ های هواپیما یک اتفاق کاملا فنی ست و یکی از دلایل اصلیش عمر زیاد هواپیما و فرسودگی ان است و با تحریمی که ایران و شرکت های هواپیمایی با ان رو به رو هستند اجازه تعمیر ان در خارج از کشور و یا خرید هواپیما های نو از کشور های اروپیایی و امریکا میسر نیست . به همین دلیل دولت با سرپوش گذاشتن بر روی این اتفاق و جلوگیری از رسانه ای کردن ان سعی در پوشاندن ضعف خود دارد زیرا نمیخواهد با پخش این اتفاق و تقدیر از کاپیتن مشکلات تحریم خود را علنی تر کند / رسانه های حامی دولت نیز چنین هستند به جز چند رسانه مستقل و روزنامه نیمه دولتی هیچ یک سراغ کاپیتان شهبازی نرفتند و حتی به صورت کلامی نیز از او تقدیر نکردند رسانه و مطبوعاتی که باید در اختیار مردم و جامعه باشند نه انحصارا در احتیار دولت . اما وظیفه ما چیست؟ تنها وظیفه ای که ما در فضای مجازی دارین ارج نهادن به این اتفاق بزرگ و حمایت کردن از کاپیتان به هر نحوی است تا او بفهمد کارش تا چه اندازه بزرگ بوده و بداند که که مردم ارزش بالای کار او را درک میکنند و همین برای کاپیتان کافی ست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر