محمدبن مسلم مي گويد: روزي در محضر حضرت امام محمد باقر(ع) بودم ناگاه يک جفت پرنده قمري (پرنده اي است خاکي رنگ و کوچکتر از کبوتر، که جفت جفت با هم زندگي مي کنند- فرهنگ عميد) آمدند و روي ديوار خانه حضرت امام محمد باقر(ع) نشستند ، طبق معمول خود سر و صدا مي کردند و حضرت امام محمد باقر(ع) ساعتي به آنان پاسخ دادند سپس آنها روي ديوار ديگري پريدندد ، قمري نر مدتي بر سر قمري ماده فرياد مي کشيد و سپس با هم پريدند و رفتند ، از حضرت امام محمد باقر(ع) پرسيدم ماجراي اين دو پرنده چه بود ؟ حضرت امام محمد باقر(ع) فرمودند: اي پسر مسلم هر پرنده وجاندار و چهار پايي را که خدا آفريد ، از همه کس نسبت به ما شنواتر و فرمانبردار تر است ، اين دو قمري که يکي نر بود و ديگري ماده ، قمري نر به قمري ماده بد گمان شده بود. قمري ماده سوگند ياد مي کرد که دامنش پاک است و گفته بود آيا به قضاوت حضرت امام محمد باقر(ع) راضي هستي ، قري نر پيشنهاد قمري ماده را پذيرفته بود. باهم نزد من براي داوري آمده بودند ومن به قمري نر گفتم تو نسبت به ماده خود ظلم کرده اي ، قمري نر داوري مرا پذيرفت و قمري ماده را در پاک دامنيش تصديق کرد - اصول کافی جلد 2 صفحه 375
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر